We waren wat mopperig (want veel te vroeg) opgestaan. Om 06.55 uur vertrok de boot. Het was meteen al fantastisch, de zonsopgang op zee, de snelle boot tot 26 knopen. Toch haalde een paar vogels ons nog in. Ik wees voor de grap naar een wolkje boven het eiland: kijk, vulkanische activiteit! Maar dat was ècht waar. Na anderhalf uur werd het anker uitgegooid en gingen we in shifts met een rubberbootje White Island op. Veelkleurig vooral: tinten grijs, maar ook veel rood en geel (zwavel). Terwijl we nog stonden te kijken, werd een bron opeens heel actief en spoot een enorme hoeveelheid stoom de lucht in. Toen we er dichtbij waren, na over een paar hete beekjes te zijn gesprongen, moesten de gasmaskers echt op. Het stonk, maar je kreeg ook luchtwegproblemen. Daarna liepen we naar het gifgroene kratermeer. Dat had een half jaar geleden nog een heel andere kleur, maar alles verandert op dit eiland continu. Kokende modderpoelen, die er 2 maanden geleden nog niet waren. Paden, die steeds veranderd moeten worden. Op de terugweg liepen we over het hoogst bereikbare punt (uitzichten) naar beneden langs de droevige overblijfselen van de zwavelfabiek. De zon scheen nog steeds, maar op de terugweg in de boot zagen we het natte vasteland steeds dichterbij komen. Gelukkig duurde dat ook nog anderhalf uur. Onderweg zagen we nog een haaienvin boven het water en heel veel springende dolfijnen. Foto’s maken lukte niet, maar Wouter heeft ze gefilmd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten