De rit van Kaikoura naar Totaranui kwam - inderdaad - uit op 420 km en acht uur. Lastige passen en aan het eind een gravelroad van zo’n 12 km lang. Het is hier wonderschoon, maar anders dan elders. Dit stuk heet Golden Bay en niet voor nix. Zulke gouden stranden - grenzend aan bossen - heb ik nog nooit gezien. De campground is er populair, maar de DoC (Department of Conservation) houdt het aantal bezoekers laag. Ditzelfde DoC levert een paar services (naast controle of je wel legaal aanwezig bent). Zo is er stromend, drinkbaar water, kun je ijsblokjes krijgen (“koelkast”) en wordt elke twee dagen de houtvoorraad aangevuld (“koken”) voor de gemeenschappelijke vuurplaatsen. Opnieuw een (ander) paradijs. Dit oord maakt deel uit van het Abel Tasman National Park en je kunt er prachtig wandelen, wat we ook gedaan hebben. Het is moeilijk te beschrijven, maar denk je in dat je in een stormachtige wind, met volle zon, over een verlaten gouden strand loopt. Met een extreem blauwe zee daarbij. Get the picture?
hallo, kris en wouter wat is het daar mooi, is de temperatuur ook goed? hier is het heel koud gaat ook weer sneeuwen. wat leuk dat jullie daar op speciale vuurplaatsen kunnen koken met hout vuur,je schijf, dat het een paradijs is,nou dat geloven wij nu ook wel.dat stromend
BeantwoordenVerwijderenwater dat je zo kan drinken is haast niet te
geloven.nog fijne weken en mooi weer,
groeten Conny en Hans.